Amma in het Amma Centrum
Op zondag 26 oktober 2014, rond 9 uur ’s morgens na een lange Devi Bhava nacht kwam Amma naar het nieuwe Amma Centrum in Zeist. Het was lang onzeker of Amma in de gelegenheid zou zijn om het nieuwe centrum in te zegenen. Pas laat in de Devi Bhava nacht, rond 6 uur ’s morgens gaf Amma het verlossende woord: ‘Amma will go to the ashram. En ze voegde eraan toe dat we alle vrijwilligers mochten uitnodigen, Amma zou eten uitdelen!
Toen Amma aankwam werd ze ontvangen door de groep vrijwilligers die hard gewerkt had aan het gereedmaken van het Centrum. Met een rozenblaadjes zegende Amma bij binnenkomst het gebouw. Ze liep door de gang naar de trap naar haar kamer. ‘Hoe oud is dit gebouw?’ vroeg ze bij de stenen tegenover haar kamer. ‘Uit 1981’. Amma glimlachte en liep haar kamer binnen.
‘s Middags installeerde een deel van Amma’s Europese Tourkeuken zich op het parkeerterrein achter het Centrum en werd in grote pannen een heerlijke maaltijd voor honderden mensen gekookt. Steeds meer mensen verzamelden zich voor het hek aan de Driebergseweg tot ze naar binnen mochten. Rond vijf uur kwam Amma naar beneden. Ze keek verrast toen ze de grote zaal binnenliep. Niet alleen zat die tot de nok gevuld met meer dan 330 mensen; buiten stonden ook nog eens 150 mensen door de ramen naar binnen te kijken. ‘Kunnen ze het wel zien?’ vroeg Amma bezorgd. ‘Moeten we niet het hele programma naar buiten verplaatsen?’ Toen de verlichting was aangegaan en Amma zeker wist dat ook de mensen buiten haar goed konden zien, ging ze zitten en keek rond. ‘Wie weet er een goede grap?’ vroeg ze? Amma vraagt vaak of mensen een grap of een leuke anekdote kunnen vertellen.
Amma’s satsang
Toen hield Amma een satsang over het belang van samenwerken, ze stimuleerde iedereen om mee te helpen bij het ontwikkelen van het Centrum. ‘Het gebouw is alleen maar een hoop stenen. Jullie zijn het licht dat deze hoop stenen tot leven kan brengen.’
‘Moge mijn kinderen samenwerken in de geest van liefde en eenheid, en zo meer en meer bijdragen aan de samenleving. Laten we niet kijken naar de negatieve kanten en tekortkomingen van anderen. Laat ons in plaats daarvan naar binnen kijken en werken aan onze eigen tekortkomingen. We mogen nooit de taal van liefde, geduld en vergeving vergeten. Jullie hebben het allemaal in je om grootse dingen te doen. We moeten onthouden dat we geen kaarsen zijn die door anderen moeten worden ontstoken. We zijn de stralende zon, we zijn de belichaming van de Hoogste Liefde en Kracht,’
– Amma
Eten voor 550 mensen
Toen werd het eten geserveerd en gingen alle etensborden langs Amma. Met een liefdevol gebaar gaf ze ze door aan de mensen voor het podium, die ze ook weer doorgaven aan degene naast hen. En zo ging het door tot iedereen te eten had. Pas toen ging Amma zelf eten. Na afloop zong Amma een bhajan: Mano na visari, een lied dat gaat over het oplossen van het ego.
Rond 20:00 uur excuseerde Amma zich dat ze weer weg moest. De volgende dag begon het programma in Londen. Amma zei: ‘Ik kon niet alle kinderen bedanken voor hun inzet en offer. Moge de genade jullie zegenen. Kinderen die niet naar hier konden komen zijn wellicht teleurgesteld. Geef het ook aan hen door dat Amma er was. Vergeef mij dat ik weg moet. Jullie zijn niet los van Amma.’
Op weg naar buiten omhelsde Amma nog tal van vrijwilligers voor ze in haar camper stapte en wegreed, iedereen achterlatend met hart vol liefde en inspiratie.
