Sociaal Werker van Amrita SeRVe wint Wereld Vrouwen Top Prijs

16 oktober, 2017, Patna, Bihar

Choti Kumari Singh, een 20 jarig lid van Amma’s Amrita SeRVe ‘Zelf-Besturing voor Dorpen’ programma, heeft de prijs voor ‘Creativiteit door Vrouwen in Rurale gebieden’ gewonnen, uitgereikt door de in Zwitserland gevestigde Wereld Vrouwen Top Stichting. Ze kreeg de prijs voor haar steun en inspanningen aan de Musahars, die beschouwd worden als de meest verdrukte gemeenschap van het sociale kastensysteem van India.

Geboren in een familie van een hogere kaste in Rajput, had Choti moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Zij kwam in 2014 bij Amrita SeRVe werken en begon met het opzetten van sociaal werk en onderwijs voor de Musahars in haar eigen dorpje Ratanpur. In antwoord op de toekenning van de prijs, zei Choti: ‘Ik ben zeer blij en vereerd deze mondiale erkenning te krijgen voor mijn werk om een van de meest arme en verdrukte bevolkingsgroepen van India te steunen. Ik ben Amma en de hele Amrita familie erg dankbaar. Ik had deze resultaten niet kunnen behalen zonder de steun van Amma’s Ashram en het Amrita SeRVe programma.’

Swami Jnamritananda, hoofd van het Amrita SeRVe project voegde toe: ‘We zijn bijzonder trots dat Choti deze prijs gewonnen heeft. Amma starte het Amrita SeRVe project vier jaar geleden om dorpelingen te helpen zichzelf te bekrachtigen, en Choti is het perfecte voorbeeld van een door Amma geplant zaadje dat vruchten afwerpt. Choti heeft veel moed en toewijding getoond in haar werk met gemarginaliseerde groepen van de maatschappij. Ondanks het feit dat zij zelf deel uitmaakt van de hogere Rajput kaste, had ze geen moeite met het zich mengen tussen de verdrukte Musahars om hen op sociaal en economisch gebied te kunnen steunen.’

Choti is de jongste die de prijs van $1,000 USD [Rs. 65,000] in ontvangst heeft mogen nemen sinds de prijs werd ingesteld in 1994, met als doel het eren van vrouwen in de wereld die een buitengewone creativiteit, moed en inzet aan de dag leggen voor verbetering van de levenskwaliteit in rurale gemeenschappen.

De mensen van de Musahar gemeenschap werken voornamelijk als dagloner en bezitten geen eigen land. Zij lijden enorme armoede en zijn nagenoeg allemaal analfabeet. Kindhuwelijken zijn aan de orde van de dag en er is amper onderwijs.
Toen het Amrita SeRVe programma in 2014 in Ratnapur werd geïntroduceerd, greep Choti gelijk de kans om iets voor de gemeenschap te kunnen betekenen. Zij begon in 2014 met gratis naschoolse bijlessen te geven aan kinderen. Choti zei: ‘Het was een zware dobber om de Musahar naar de lessen te krijgen, want hun ouders hadden geen enkele interesse in hun opleiding. Ik ging langs de deuren om de kinderen op te halen en probeerde de ouders te overtuigen. De kinderen roken vies, aangezien er geen enkele persoonlijke hygiene bestond. We begonnen met hen dagelijks naar de nabijgelegen rivier mee te nemen om ze daar te wassen. Langzaam maar zeker leerden zij zo nieuwe gewoonten aan.’

Met behulp van het Amrita SeRVe programma, startte Choti zelfhulp groepen waarin elke vrouw maandelijks 20 roepies spaart. Deze worden op een gemeenschappelijke rekening gestort waarmee activiteiten thuis kunnen worden bekostigd. Alle zwangere vrouwen worden nu naar het Basis Gezondheidszorgcentrum gebracht, en de moeders in spe wordt geleerd wat het vaccinatie schema inhoudt.

De bijlessen bleken een groot succes, wel 108 kinderen meldden zich aan in een dorpje met minder dan 1.000 inwoners. De algemene houding ten opzichte van onderwijs is door Choti’s inspanningen volledig gewijzigd. ‘In het begin waren de Musahar dorpelingen vijandig. Zij dronken, gokten en scholden mij uit. Mijn eigen familie was ook nogal sceptisch. Maar toen zij zagen wat een positieve veranderingen het gevolg waren van ons werk, veranderden zij hun houding,’ sprak Choti.

In haar lesgebouw begon Choti tevens basislessen over hygiene en netheid te geven. Aanvankelijk hadden de kinderen er niet veel oren naar, zij waren gewend om zich ongeveer eens in de veertien dagen te wassen. ‘In het begin was het lastig voor mij om de kinderen bij de les te houden. Sommigen kwamen zelfs dronken opdagen. Maar na een tijdje veranderde hun houding. Ik leerde hen wat de gevolgen van respectloos gedrag naar ouderen waren, en wat de gevolgen waren van geen opleiding hebben en alcoholverslaving. Langzamerhand begonnen kinderen die voorheen schuttingtaal gebruikten netjes te groeten en namen de lessen en hun persoonlijke hygiene serieus. Ik weet zeker dat veel onder hen door willen leren.”

Naar de universiteit gaan is een droom die Choti zelf jammer genoeg niet waar heeft kunnen maken. ‘Ik heb twee zussen en een broer. Ik moet ook helpen voor mijn moeder te zorgen. Ook al kreeg ik wel een studieplaats toegewezen, ik kon er geen gebruik van maken om financiële redenen. Op dat moment hoorde ik over het programma van de Mata Amritanandamayi Math, het bekrachtigingsproject voor dorpen, dat in mijn dorp zou beginnen. Voor mij was dat een mooie gelegenheid om verantwoordelijkheid te nemen, ervaring op te doen en de mensen in mijn dorp te helpen bekrachtigen. Nu voel ik dat wat ik hier doe het meest belangrijke in mijn leven is.’

Nu zij de vernietigende effecten van het kastensysteem van dichtbij meemaakt in haar dorp, gelooft Choti dat de oplossing ervoor is om de nadruk te leggen op de universele broederschap van de mensheid. ‘Er zou geen onderscheid gemaakt moeten worden op grond van kaste of religie of andere op geboorte gebaseerde criteria. Om sociale ongelijkheid op te lossen moet de jeugd als vertegenwoordiger optreden zowel in hun eigen gemeenschap als in het gehele land.’

Choti’s inspanningen maken deel uit van een groter initiatief om de dorpen Ratanpur en Hadiabad in Bihar, alsmede 101 dorpen in het hele land zelfvoorzienend en duurzaam te maken. In Ratanpur en Hadiabad is in 2014 met de lessen begonnen. De leerlingen krijgen tevens yoga en meditatielessen.
Er wordt gratis gezondheidszorg geboden in de dorpen, en een speciaal door Amrita SeRVe opgeleide gezondheidswerker zorgt ervoor dat alle zwangere vrouwen de benodigde pre-natale zorg krijgen en dat alle nieuwgeborenen worden ingeënt. Er zijn handpompen aangelegd in de dorpen zodat er toegang is tot schoon drinkwater en we hebben de vrouwen geholpen toiletten te bouwen. Hierdoor zijn beide dorpen Ratanpur en Hadiabad gekeurd en tot Openbaar Ontlasten vrije zone verklaard door het Swacch Bharat Abhiyan programma van de overheid. Hadiabad werd zelfs het allereerste dorp in het gehele Bhojpur district dat deze status heeft gekregen.

De WWSF Prijs voor Creativiteit door Vrouwen in Rurale Gebieden

De Prijs wordt toegekend sinds 1994 door de WWSF Wereld Vrouwen Top Stichting – een internationale, non-profit, humanitaire NGO, die ten doel heeft de implementatie van vrouwen en kinderrechten alsook de ontwikkelingsagenda van de VN. De Prijs van 1000 USD per winnaar, eert vrouwen en groepen vrouwen door de hele wereld die buitengewone creativiteit, moed en inzet betonen voor de verbetering van de levenskwaliteit in rurale gebieden (tot dusver 413 prijzen toegekend). De WWSF heeft sedert 1995 een speciale consultatieve status aan het ECOSOC departement van de VN.

De Prijs is bedoeld om internationale aandacht voor de bijdragen van de winnaressen te trekken op het gebied van duurzame ontwikkeling, voedselvoorziening en vrede, op deze manier erkenning en steun genererend voor hun initiatieven en projecten. Plattelandsvrouwen hebben nog altijd geen toegang tot de benodigdheden voor ontwikkeling zoals onderwijs, krediet, landrechten en deelname in besluitvorming. Door het onderstrepen en belonen van creatieve ontwikkelingsleiders en hun werk, innovaties en ervaringen die de levenskwaliteit van het plattelandsleven vergroten, speelt de WWSF een rol in het bekrachtigen van plattelandsvrouwen en hun bijdrage om rurale armoede te bestrijden, alsmede de verbetering van gender gelijkheid, om zo de vrouwenrechten te vergroten.

Voor nadere informatie:
http://www.woman.ch/index.php/en/